Francisco Sagasti

Francisco Sagasti

Data i miejsce urodzenia	10 października 1944 Lima
Prezydent Peru
Okres	od 17 listopada 2020 do 28 lipca 2021
Poprzednik	Manuel Merino
Następca	Pedro Castillo
Odznaczenia
Medal w Służbie Pokoju
Strona internetowa

Francisco Sagasti (ur. 10 października 1944 w Limie) – peruwiański polityk. Został powołany na urząd prezydenta Peru po odsunięciu z kadencji jego poprzednika – Manuela Merina.

Życiorys

Z zawodu jest inżynierem przemysłowym. Studiował na Państwowej Politechnice Peruwiańskiej. W latach 1984–1990 członek Komisji Nauki i Technologii dla Rozwoju przy ONZ a w latach 1989-1990 jej przewodniczący. W latach 1987–1990 przewodniczący nowo utworzonego Departamentu Planowania Strategicznego przy Banku Światowym. Wykładowca Papieskiego Uniwersytetu Katolickiego w Peru i Universidad del Pacífico w Limie.

W 1996 był jednym z zakładników podczas okupacji ambasady japońskiej.

Działalność polityczna

Stanął na czele założonej w 2016 Fioletowej Partii (Partido Morado), jako ideologiczny lider. Z jej ramienia wybrany do Kongresu w marcu 2020. 16 listopada 2020 wybrany na przewodniczącego Kongresu i dzięki linii sukcesji objął też funkcję prezydenta Peru. Tę funkcję przestał pełnić 28 lipca 2021 roku, kiedy został zaprzysiężony Pedro Castillo.

Publikacje

Sagasti opublikował ponad dwadzieścia pięć książek, na takie tematy jak nauka, technologia, demokracja i polityka rozwojowa. Publikuje także w pismach specjalistycznych. Był członkiem Zarządu pism Foresight, El Trimestre Económico, World Development oraz Technological Forecasting and Social Change. Udzielał się także w prasie peruwiańskiej, publikując w następujących czasopismach i dziennikach: Caretas, Perú 21, El Comercio, oraz La República.

Książki

• El reto del Perú en la perspectiva del tercer mundo (Wyzwanie Peru w perspektywie trzeciego świata). Wespół z Jorge Bravo Bresani oraz Augusto Salazar Bondy. Lima, Moncloa - Campodonónico Editores Asociados, 1972.
• Tecnología, planificación y desarrollo autónomo (Technologia, planifikacja i rozwój samodzielny), Lima, Instituto de Estudios Peruanos, 1977;
• Ciencia, tecnología y desarrollo latinoamericano (Nauka, technologia i rozwój Ameryki Łacińskiej), Fondo de Cultura Económica, 1981;
• La política científica y tecnológica en América Latina (Polityka naukowa i technologiczna w Ameryce Łacińskiej), Colegio de México, 1983;
• Imaginemos un Perú mejor (Wyobraźmy sobie lepsze Peru), Lima, Agenda: Perú, 1999;
• Democracia y Buen Gobierno (Demokracja i dobre rządy). Wespół z Pepi Patrón, Nicolás Lynch oraz Max Hernández. Lima, Editorial Apoyo, 1999;
• Development Cooperation in a Fractured global Order (wespół z Gonzalo Alcalde), Ottawa, IDRC, 1999;
• A Foresight and Policy Study of the Multilateral Development Banks, Sztokholm, Swedish Ministry for Foreign Affairs, 2000;
• La banca multilateral de desarrollo en América Latina, United Nations Publications, 2002;
• Knowledge and Innovation for Development, Londyn, Edward Elgar Publishing, 2004;
• The Future of Development Financing: Challenges and Strategic Choices, Basingstoke, UK, Palgrave-McMillan, 2005;
• Power, Purse and Numbers: A Diagnostic Study of the UN Budget and Finance Process and Structure (wespół z Úrsula Casabonne oraz Fernando Prada), Sztokholm, The Four Nations Initiative, październik 2007;
• Ciencia, tecnología, innovación. Políticas para América Latina, Lima, Fondo de Cultura Económica, 2011;
• Un desafío persistente. Políticas de ciencia, tecnología e innovación en el Perú del siglo 21 (Niekończące się wyzwanie: polityka techniczna, naukowo-techniczna i innowacyjna w Peru XXI wieku). Wespół z Lucía Málaga. Lima, Fondo de Cultura Económica del Perú/ Fondo Editorial de la Pontificia Universidad Católica del Perú, 2017.